Vrijdagmorgen,we kijken uit ons raam en zien dat het regenpakken-weer is. Dat is een woord dat het kleuterschoolhart sneller doet kloppen.Vandaag mag ik mee naar de kinderboerderij. Mijn dochter laat mijn hand niet los wanneer we naar school wandelen. Ze is aan het bedenken of mijn andere hand zal mogen gedeeld worden met een ander kindje. Mama’s worden niet graag gedeeld, dat is een zeer ernstige kwestie.Samen met Juffie Ruth maken we de kindjes klaar. We omhullen hen in de tijdloze pakken. We wandelen samen met Juffie Marleen en Juffie Josefien richting de kinderboerderij.We ruiken en nemen de beginnende herfst in ons op. Daar aangekomen is het tijd voor de tractor, de slapende varkens, zachte konijntjes en schattige geitjes. Alles wordt diep beleefd en opgenomen door de kinderen. De oogjes blinken van verwondering. Na al dat heerlijks is het tijd om al die knorrende maagjes aandacht te geven en wordt er heerlijk gesmuld van de vers gebakken broodjes. Daarna gaan de kinderen vrij en vol energie gaan spelen.Zie je ze al terugkomen op school? Blozende wangen, juffie’s met een warm hart voor de kinderen met (toeval of niet?) dezelfde jas aan en eindeloos diepe dutjes van al die avonturen.En ja, ik mocht van mijn dochter mijn andere hand delen met een ander kindje. OEFMama Louise
